Ik heb een hekel aan mijn stiefkind

‘Ik heb een hekel aan mijn stiefkind’. Dat schreef een wanhopige bonusmama mij vorige week. Ze was aan het eind van haar latijn en had het nu ook aan haar man bekend:  ‘Ik heb een hekel aan mijn stiefkind‘.  Hij werd boos en afwijzend. In dit artikel een 5 stappenplan om beter om te gaan met de emoties.

door Annette van der Maarel.

Ik heb een hekel aan mijn stiefkind

Herken jij je in deze stiefmoeder? De irritaties lopen zo hoog op dat je je niet meer in kunt houden. Tandenknarsend loop je door het leven, tot de bom barst en je het aan de hele wereld verkondigt: Ik heb een hekel aan mijn stiefkind…

Waar hebben stiefmoeders dan zo’n hekel aan? Dat hun stiefkids:

• Aandacht naar zich toe trekken
• Niks in huis doen – en je man het wuift het weg: ‘Ach, ze is nog zo klein’
• Bij het minste geringste in huilen uitbarsten of woedend worden
• Ruzie zoeken met het kleine broertje -wel jouw vlees en bloed
• Zich terugtrekken en jou totaal negeren
• Te hard praten en teveel aanwezig zijn
• Vieze zweetsokken laten slingeren
• Smakken, boeren en slechte tafelmanieren hebben
• Je geen privacy gunnen in je eigen slaapkamer
• Overal een bende van maken
• En ga zo maar door….

Schaamte, verdriet en eenzaamheid

Het is vreselijk om je zo te ergeren. Je wilt je niet zo voelen. Bovendien komen er ook nog andere emoties boven, zoals schaamte en verdriet.

En je partner begrijpt al die ophef niet. Hij wuift je bezwaren weg en vindt je reacties overdreven. Of hij wordt boos omdat hij zich aangevallen voelt.

Dat maakt je pas echt eenzaam en alleen…

Grenzen stellen, dat mag!

Je hoeft zeker niet al het negatieve gedrag van je stiefkinderen goed te keuren.

Ik heb het ook niet over gezinnen waar er geen regels zijn, want die moeten er zijn. Ik bedoel ook niet dat je emoties er niet mogen zijn.

Wat bedoel ik dan wel? Het gaat vooral om de manier hoe je er mee omgaat. Er zijn namelijk stiefmoeders die zonder irritaties opmerkingen maken over de vuile was op de grond. Die vriendelijk assertief grenzen stellen.

---

LEES OOK: Stiefmoeder en haar pijn
EN Stiefmoeder: 14 oefeningen voor innerlijke rust

---

Onveiligheid en angst

Als je uit je slof schiet als stiefmoeder, gaat het vaak mis. Kleine kinderen worden bang als stiefmoeders boos worden. Pubers voelen zich afgewezen en worden boos of trekken zich terug.

Wat kun je dan wel doen als je aldoor denkt: ‘Ik heb een hekel aan mijn stiefkind’?

Begin bij jezelf en breng daarna de boodschap

In plaats van je te blijven richten op het negatieve gedrag van je stiefkind, kun je ook aan het andere eind beginnen. Bij jou zelf!

Als je je eigen emoties begrijpt, hoef je ze niet op iemand anders af te reageren. En kun je op een kalme manier optreden. Dan pas komt jouw boodschap goed aan bij je stiefkind. Dan pas wil je stiefkind met jou samen werken en veranderen.

Je eigen emoties begrijpen

Help jezelf dus eerst door je af te vragen: Wat zit me nu  eigenlijk zo dwars? Wat raakt me nu zo als je stiefkind zich gedraagt zoals hij doet.

‘Achter elke irritatie zit een kwetsbaar gevoel’

Onder de boosheid zit namelijk altijd een ander gevoel. Ben je bereid om dat te onderzoeken? Het kan zijn dat je dit ervaart:

• Je voelt je klein
• Onzeker
• Machteloos
• Niet gehoord of gezien
• Genegeerd
• Eenzaam en ga zo maar door.

Het helpt dan totaal niet om je stiefkind nog steviger aan te pakken. Of om jezelf nog meer weg te cijferen.

Wat helpt dan wel als je een hekel hebt aan je stiefkind? Hier vijf stappen op weg naar meer innerlijke rust en compassie.

Stap 1- Stap er even uit

Je kent het wel. Het oude tot- tien-tellen. Elke keer als je een irritatie voelt opborrelen, stap je even uit de situatie. Ga de hond uitlaten. Of desnoods even naar de w.c.  Even diep ademhalen en jezelf mild en met compassie toespreken:

‘Ok, ik erger mij nu aan mijn stiefkind. Dat is oké. Alle emoties mogen er zijn. Maar wat voor gevoel zit er onder die ergernis? Voel ik me eigenlijk jaloers, buitengesloten of dat ik er niet toe doe? Ook die emoties mogen er zijn’.

Stap 2 – Verantwoordelijkheid nemen

Druk de emoties dus niet langer weg. Maar reageer ze niet af op je stiefkind! Dat gevoel zit dan in JOU. Het wordt wel getriggerd door het kind.

Maar het is jouw verantwoordelijkheid om daar mee om te gaan. Komt de pijn uit je verleden? Leg de verbanden.  Schrijf erover. Praat er over met een vriendin, je moeder of een coach.

Stap 3 – Praten met je lief

Begrijp je je heftige emoties al wat beter? Ga praten met je partner over je gevoelens én de zijne. Want hij staat tussen jou en zijn kind in. Dat is ook een zware rol. Hij voelt zich verscheurd, onbegrepen of aangevallen. 

Praten vanuit je kwetsbaarheid en begrip tonen voor elkaar. Dat helpt! En dan samen praktische oplossingen zoeken voor een betere taakverdeling in huis of hoe je met elkaar omgaat.

Stap 4 – Leg jezelf in de watten

Een samengesteld gezin levert heel veel stress op. Het triggert oud zeer uit je verleden. Daarom is het noodzakelijk om tegenwicht te bieden. Door heel lief te zijn voor jezelf en goed voor jezelf te zorgen. Voldoende slaap, gezond eten en bewegen is de basis. 

Het is minstens net zo belangrijk om te ontspannen, te lachen en leuke dingen te doen – buiten je gezin.

Stap 5 – Vriendelijk zijn voor je stiefkind

Ik kan me levendig voorstellen dat je weerstand voelt, maar toch wil ik je uitnodigen om je stiefkind met andere ogen te bekijken. Gedraagt hij zich kinderachtig? Onthoud dan dat hij een kind ís! 

Bovendien is de rol van stiefkind in het samengestelde gezin bijzonder ingewikkeld… Ook je stiefkind voelt zich afgewezen door jou. En niet gezien en gehoord.

Een klein beetje begrip van jouw kant, kan het begin zijn van een opwaartse positieve spiraal.

Heb je hulp nodig?

Ik begrijp hoe moeilijk het is – en nu helemaal tijdens de corona pandemie en we ook nog zo op elkaars lip zitten. Daarom bied ik een gratis en vrijblijvende strategiesessie aan van 30 minuten. Mail naar a.vandermaarel@hotmail.com en je hoort snel of je uitgekozen bent voor deze sessie.

Annette van der Maarel is coach en counsellor, ze begeleidt al jaren stiefmoeders op weg naar meer rust, geluk en plezier in hun samengestelde gezinnen.