Dappere vrouw

Iets meer dan een jaar geleden overleed mijn vader. Het ging vrij plotseling en mijn moeder bleef verbijsterd achter. Mijn vader was haar rots in de branding, groot, sterk en stellig in hoe de dingen moesten gebeuren. Hij nam ons voor zijn werk mee naar verre landen, regelde daar een huis, eten en een school en zorgde dat we onbezorgd van de zon konden genieten. Ook al noemden wij hem wel eens de ‘brombeer’, het was veilig achter zijn brede rug.

Mijn moeder was een opgewekte dartele vrouw die veel leuke creatieve dingen deed. Ook volgde ze een middelbare school opleiding, die haar in haar jeugd niet gegeven was. Zij is een pientere vrouw, maar kort voordat mijn vader overleed had zij nog nooit haar auto zelf getankt of geld uit de muur getrokken. Ook een mobiele telefoon leek haar te ingewikkeld en een computer had zij nog nooit aangeraakt.

Nu is alles anders. De eerste brieven -van administratieve aard- die binnenkwamen wapperde ze zenuwachtig heen en weer en riep: ‘wat moet ik hier nu mee’. Ik zei haar dat ze alleen maar de brieven stil op tafel hoefde te leggen om ze te lezen. En als dan niet duidelijk was ‘wat er mee moest’, er altijd een telefoonnummer bij staat. En zo ging het. Ze regelt nu alles! Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor haar moeder van 95 in Amsterdam.

Na een paar computerlessen mailt ze me nu regelmatig over haar belevenissen en ze belt me af en toe mobiel vanuit de trein. Ze rijdt met haar nieuwe tomtom naar vrienden in Den Bosch, want op de route had ze nooit gelet. Ze is trots als een pauw over -wat zij noemt- haar ‘spoedcursus volwassen worden’. Ze tennist en speelt cello. Ze heeft zelfs af en toe een optreden. En ze schrijft een boek over haar ervaringen van het afgelopen jaar. Aangrijpende en ontroerende verhalen met humor over haar ontdekkingen in zelfstandigheid. Ze leest nu het boek ‘eten, bidden en beminnen’ (een aanrader!) en overweegt net als de schrijfster volgend jaar een paar maanden naar Italie te vertrekken om Italiaans te leren. ‘Gewoon omdat het zo’n heerlijke taal is.’ Wat een dappere vrouw! Ook al zal ik zelf andere lessen krijgen als ik 70 ben, ik hoop dat ik ze net zo positief en dapper zal oppakken als zij!

Durf te leven!