Kind en economie in conflict

Ik vind dat het altijd een keuze moet blijven. Zo als het er nu uit ziet, mag je niet meer kiezen. De democratie is in Nederland ver te zoeken. Allemaal om te ontmoedigen. Ze willen geen buitenlanders hier hebben. En dat ontmoedigingsbeleid gaat te ver. Als je het over democratie hebt dan is er sprake van een keuze wel of niet naar een kinderdagverblijf. Als je het zelf wilt doen, dat moet dat ook kunnen. Maar de economie is op tweeverdieners gebaseerd dus je moet wel gaan werken om alles te bekostigen. Gaat je kind naar de kinderopvang en jij gaat 2 daagjes werken dan lever je de helft van je salaris in. Ook daar zijn wij vrouwen een achtergebleven gebied/groep. Als je thuis blijft of door gaat met werken voor maar twee daagjes in de week moet allebei voor gekozen kunnen worden. Vrijheid moet bevochten worden.
Als je de verhalen hoort over ja maar als je vent overlijdt of als je gaat scheiden etc. etc. ik ben van mening dat je niets zeker weet in het leven, maar leef je leven en leg de lat niet te hoog.

Ik vind dat het altijd een keuze moet blijven. Zo als het er nu uit ziet, mag je niet meer kiezen. De democratie is in Nederland ver te zoeken. Allemaal om te ontmoedigen. Ze willen geen buitenlanders hier hebben. En dat ontmoedigingsbeleid gaat te ver. Als je het over democratie praat dan is er sprake van een keuze wel of niet naar een kinderdagverblijf. Als je het zelf wilt doen, dat moet dat ook kunnen. Maar de economie is op tweeverdieners gebaseerd dus je moet wel gaan werken om alles te bekostigen. Gaat je kind naar de kinderopvang en jij gaat 2 daagjes werken dan lever je de helft van je salaris in. Ook daar zijn wij vrouwen een achtergebleven gebied/groep. Als je thuis blijft of door gaat met werken voor maar twee daagjes in de week moet allebei voor gekozen kunnen worden. Vrijheid moet bevochten worden.
Als je de verhalen hoort over ja maar als je vent overlijdt of als je gaat scheiden etc. etc. ik ben van mening dat je niets zeker weet in het leven, maar leef je leven en leg de lat niet te hoog.

Even terugkomend op de moeder die schreef dat belgie inderdaad er wel een oplossing voor heeft. In hoeverre deze informatie klopt weet ik niet maar wat ik wel weet is dat je pas bij de leeftijd van 4 jaar van je jongste kind moet gaan werken. Je krijgt een uitkering, ongeacht of je man werkt. Dit was vroeger ook zo in nederland wat betreft de bijstand. Helaas hebben ze dat helemaal ongegooid en dus moeten wij alleenstaande moeders gaan werken, en al het werk aannemen dat er is. Trieste bedoeling eigenlijk, want waar blijven de mannen dan? Vaak blijven de kinderen bij de moeder wonen met alle gevolgen vandien. Ik vind het niet erg dat kinderen naar een kinderdagverblijf moeten maar het word wel lastiger als ze het je gaan verplichten.En waarom heerst er trouwens zo’n taboe op kinderdagverblijven??? Als de kinderen de leeftijd van 12 hebben bereikt dan wil moeders wel opeens gaan werken. Wat een onzin! Net alsof het kind dan niemand weer nodig heeft! Weg met de taboes van kinderdagverblijven!!!!

Sinds kort ben ik een alleenstaande moeder van een dochter van 3.5 jaar. Ben tot nu toe fulltime moeder geweest en heb daar bewust voor gekozen omdat ik vind dat de liefde en veiligheid van de ouders en met name in de jonge jaren, het
kind de nodige zelfvertrouwen geeft om later gelukkig en succesvol te zijn. En dat kan niemand anders nabootsen.
Ik vind het heel erg dat ik op dit moment niet meer de keuze heb om hier voor te kiezen omdat ik voor mijn eigen
levens onderhoud moet gaan zorgen. Het CWI wil dat ik mijn
kind 4 dagen in de week naar een kinderdag verblijf breng.
Ik ben het daar niet mee eens en zal er ook voor strijden.

Waarom ligt het eigenlijk alleen aan de moeders die te veel zouden werken? Vaders (in mijn omgeving althans) hebben de grootste moeite eens eerder naar huis te gaan omwille van hun gezin, of een extra dagje vrij te nemen als er een kind ziek is. Ik denk dat de verantwoordelijkheid voor de opvang van de kinderen veel beter verdeeld zou moeten worden tussen vader en moeder, en dat vaders op kantoor net belangrijk kunnen zijn als ze eens wat vaker voor hun gezin kiezen.

Wat de maatschappij nodig heeft is meer flexibele banen, bijvoorbeeld van 9tot3 en meer mogelijkheden om digitaal vanuit huis te werken. Hoewel ik eigenlijk een hekel heb aan de vergelijking met andere landen (lees: andere cultuur) kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat Belgie inmiddels veel verder is met dit probleem. Daar zijn inmiddels veel e-mama’s en e-papa’s.
Daarnaast vind ik de stelling dat je van weinig tijd vervelendere kinderen krijgt de grootste onzin die ik ooit gehoord heb. Normen en waarden leren, daar gaat het om! Ouderwets vinden sommigen, maar wel doeltreffend.